Działania i Wydarzenia

Echa Przeszłości

Na terenie prowincji Zhaohén trwają pracę. Odbudowywane są drogi i mosty, ponownie prowadzi się kanały irygacyjne. Pracuje każdy, niezależnie od zajmowanego stanowiska w hierarchii Rebelii - od najprostszych wieśniaków, a na Xun Fu i wielkim generale skończywszy. Kadry dowódcze Nowego Świtu zdają sobie jednak sprawę z tego, że obecna egalitarna sytuacja nie może potrwać długo. Niektórzy bardziej młodsi i lekkomyślni wieśniacy traktują Zhanga właściwie jako cesarza i powtarzają sobie wzajemnie jego "maksymy", z których części zapewne nigdy nie powiedział. Przed Nowym Świtem jeszcze długa droga do pełnoprawnej państwowości, a Wielki Generał raczej zdaje sobie sprawę z tego, że w obecnym stanie, jeśli Nowy Świt zostanie pozbawiony przywództwa - to po prostu umrze.

Myśli państwotwórcze należało jednak zostawić na później. Pewnemu wieśniakowi zaginęły trzy krowy, a traf chciał, że Xun Fu i Zhang akurat byli w okolicy. Gospodarz wziął ich za zwykłych żołnierzy i poprosił o pomoc w odszukaniu zaginionego inwentarza. Po dniu poszukiwań odnaleźli nie tylko zaginione krowy, ale również coś więcej. Trzoda została odnaleziona w pobliżu górskiego wodospadu i wąskiego przejścia nad rozpadliną. Ale już po kilku chwilach eksploracji stało się jasne, że przejście jest starym mostem, a jaskinia nie powstała w sposób naturalny - została wydrążona. Im dalej wojownicy schodzili w głąb pieczary, tym stawała się większa. Ich pochód zatrzymał się na olbrzymich, zdobionych licznymi rzeźbieniami i yongijskimi runami wrotach. Mężczyźni próbowali je przeczytać, ale okazało się, że to starożytna odmiana yongijskiego, którego oni w żaden sposób nie znali. Drzwi wydają się być szczelnie zamknięte i nie otwierać się od zewnątrz. Nie ma też mowy o ich sforsowaniu - zarówno Zhang jak i Xan Fu z baśni słuchanych w dzieciństwie wiedzieli, że tego typu struktury zawsze są zabezpieczone licznymi pułapkami.

Krowy zostały zwrócone właścicielowi, ale kwestia istnienia tej pieczary pozostaje na razie zachowana w tajemnicy najbliższego kręgu Zhanga. Z jednej strony mogą być tam jakieś wspaniałe bogactwa, które mogą polepszyć sprawę Rebelii, ale z drugiej - czy warto igrać z echami przeszłości?

Misja dagradzka

Nasi ludzie zostali posłani do Wolnego Miasta Dagrad. Na efekty ich misji będziemy musieli zaczekać - Jubileusz to dość duża okazja i wygląda na to, że nie jesteśmy jedynymi, którzy mają jakieś prośby wobec władz miasta.

Sprawa Hon-xhi

Prowincja jest właściwie podzielona na rządy trzech watażków - każdy z nich co jakiś czas występuje przeciwko innemu, ale ich siły się zazwyczaj równoważą. Wysłanie Liu Wei do tworzenia konspiracji okazało się być dobrą decyzją - nawiązaliśmy stały kontakt, ale głównie ze wsiami i osadami znajdującymi się na granicy z nami. Tereny graniczne są mocno wyzyskiwane i nękane przez rządzących Hon-xhi, więc znaleźliśmy tam sporo sympatyków. Niestety, są mniej pomyślne wieści z południa - Liu Wei donosi, że w głębi prowincji są dobrze zaopatrzone miasta i wsie, które wykazują się nawet lojalnością względem watażków, a oni sami określani są tam mianem "książąt" i dziękuje się im za zaprowadzenie porządku.

Na razie Liu Wei ma mało informacji na temat sił zbrojnych watażków. Wedle obecnej oceny, pojedynczo watażkowie są niegroźni, ale jeśli się zjednoczą przeciwko nam, to ich armia będzie mniej więcej równa liczebnością naszej.

Jeśli chcemy powstania na terenie całej prowincji, będziemy musieli podjąć dodatkowe kroki.

Walki Xun Fu

Jak Xun Fu postanowił, tak uczynił. Wybrał się do Gór Szarych, gdzie podróżował od osady do osady gigantów i toczył boje z tamtejszymi czempionami. Wkrótce też miał okazję zapoznać się z lokalnymi tradycjami. Giganci w ten czy inny sposób nie mieli ochoty walczyć dla Nowego Świtu - byli zajęci znacznie większymi problemami, takimi jak wywarcie zemsty na swoim sąsiedzie za kradzież kóz lub nasypanie kamieni do komina. Niemniej jednak wyprawa była zyskowna - każdy pokonany czempion płacił Xun Fu trybut. Wojownik z Zhaohen od najmocniejszego z czempionów otrzymał też dziwny, misternie ornamentowany rubinowy przycisk. Jego wartość jest jeszcze nieokreślona, poza tym, że jest dość duża. Styl ornamentacji jest definitywnie yongijski i kojarzył się Xun Fu ze stylami widzianymi w tajemniczej pieczarze. Jak giganty weszły w posiadanie tego przedmiotu - ciężko stwierdzić.

Działania Xun Fu są refundowane. Do tego czempion przywozi ze sobą 50 towarów handlowych oraz rubinowy przycisk

Sieć strażnic

Białym Tygrysom udało się stworzyć sieć tego typu punktów obserwacyjnych dosyć szybko, przy czym nikt ich jak dotąd nie niepokoil. Jeśliby z tamtych terenów na naszą prowincję wyruszyliby jacyś grabieżcy, to będziemy na ich atak przygotowani.

Inwestycje gospodarcze

Na lepsze narzędzia z Dagradu możliwe że będziemy musieli jeszcze chwilę poczekać, ale program rozbudowy przynosi już jakieś efekty.

Wzrastają dochody:
W łowiectwie o 35 żywności
W farmach ryżu o 40 żywności

Książę Welimar w zamian za nasze dary, obdarował nas nawet hojniej. Widocznie docenił fakt, że wieśniacy z dalekiej prowincji zdecydowali mu się dać "wdowi grosz." Udało nam się wynegocjować tymczasowe schronienie dla wielu naszych rodaków, którzy są już w drodze do Dagradu. Dotarła również dostawa narzędzi najlepszej jakości.

Nasza delegacja spotkała się również z dagradzkim historykiem, Aleksiejem Buliczowem, który bada historię państwa Yong i chciałby odwiedzić naszą prowincję. Wie jednak, że jest tu dosyć niebezpiecznie i potrzebowałby jakiejś stałej eskorty.

Jednorazowy zysk: 20 PM, 60 towarów handlowych.
Wzrastaja dochody w łowiectwie i farmach ryżu o dodatkowe 30 sztuk złota.

Zhang doskonale wiedział jak niebezpiecznę są teraz te tereny - i że nie ma tak naprawdę sił i własnego honoru, by spraszać tutaj ludzi którym nie może zagwarantować całkowitego bezpieczeństwa. Jednak, doskonale wiedział że wsparcie takich osób jak Buliczow będzie niezastąpione i osobiście spisał list, w którym poinformował o sytuacji, nie ograniczając się okrutnych szczegółów. Obiecał także, że gdy tylko Nowy Świt wprowadzi odpowiedni porządek w tych terenach, otrzyma potrzebne zasoby i ochronę, a także sam Zhang, jeśli taka będzie wola Aleksieja, potowarzyszy mu w części podróży, dzieląc się swoją własną wiedzą.

Dzięki nagromadzonej żywności, tak jak przewidywał Zhang, ludzie jeszczę chętniej przyczynili się do rozwoju swoich zdolności i farm, korzystając z rozwiązań przyniesionych po części zza mórz. [Yongijska spuścizna - 200 jednostek na +100 produkcji farm ryzowych]. Kontynuowano także import nowych narzędzi oraz specjalistów, mających pokazać nowoczesne sposoby polowania, a także usprawnione metody przechowywania mięsa oraz żywności, kontynuując plan rozwoju gospodarki żywieniowej, oraz szkolenie rzemieślników by mogli usamodzielnić się w swoich działaniach. [200 jednostek handlowych na rozwój Łowiectwa oraz Warsztató Rzemieślniczych]

Po krótkim okresie spokoju i odsapniecia dla ludzi, nadszedł czas by walczyć. Hon-xi był najbardziej niebezpiecznym punktem w oczach Zhanga - nie tylko przedstawiał realne militarne zagrożenie bardziej zorganizowane niż bandy gigantów czy stada gnolli, ale eliminacja trzech watażków była tym, co oczekiwało od niego większość ludu. Dodatkowo, zdawał sobie sprawę że ruch taki jakim prowadził, musiał zyskiwać osiągnięcia szybko - im dłużej wsystko rozciągało się w czasie, tym mniejsze morale i szanse na realne zwycięstwo. Batalie musiały być zarówno militarnym zwycięstwem, jak i moralnym aktem, obrazem który zostanie na zawsze wpisany w umysły ludzi, wyryty by dawać im otuche gdyby sytuacja miała się powtórzyć.

Fundamenty zostały przygotowane, teren sprawdzony przez zwiad, ludność uzbrojona. Teraz, pozostało walczyć - a Zhang raz jeszcze musiał spełnić swoją rolę, zapewne ryzykując życie. Musiał jednak być obecny na polu walki, by wprowadzać potrzebne zmiany w rozkazach, a także być wsparciem jakiego ci ludzie potrzebowali.

Prawdziwym celem zgodzenia się na trakt handlowy nie były możliwe zyski - te nic nie znaczyły, jeśli Nowy Świt zostałby stłamszony. Jednak trakt oznacza że karawany będą porusząc się przez niedostępne, trudne tereny, pełne bogactw z dwóch kupieckich potęg na wschodzie - coś, co z pewnością zwróci na siebie uwage watazków. Oczywiście, Zhang upewni się o to, wysyłajac Liu Wei by wraz ze swoimi ludźmi odpowiednio skusili watażków do ataku na jeden z "wielkich transportów broni i narzędzi", które byłyby z pewnością na tyle dużym wsparciem, by przechylić balans sił wśród watażków i uczynić jednego z nich silniejszym dominantem. Oczywiście, plan zakłada by tak poprowadzić sytuacje aby siły watażków ustanowiły atak na karawane w tym samym momencie, gdy będzie w trudnym terenie - idealnym także dla wojsk Nowego Świtu, jednak poza jego granicami.

Oczywiście, cała karawana będzie pułapką - chociaż nie całkowitym kłamstwem, gdyby Watażkowie posiadali swoich ludzi na wschodnie, jako że Zhang rzeczywiście wyznaczy 100 sztuk złota by zakupić dodatkowy oręż dla swoich wojsk, jednak zostanie on ukryty po drodze, w czasie gdy sama karawana będzie od tego momentu wypełniona najlepszymi weteranami pozostałymi z Zhangiem, w tym także Xun Fu, którzy gotowi będą zaatakować bandy watażków gdyby ci zbliżyli się do samej karawany z zaskoczenia.

Sam teren zostanie oczywiście odpowiednio przygotowany, z pułapkami w rozsądnej ilości i miejscach, by raczej wspomagać ewentualne starcie niż być głównym powodem wrogich strat. Sam plan zakłada że jedna z grup ostatecznie zauważy wojska innych wataszek, i albo rzuci sie na nich, albo na sam transport, próbując zgarnać go pierwszymi. Wtedy właśnie Zhang zamierza uderzyć ze swoim, wcześniej ukrytymi wojskiem, zakleszczając wroga pomiedzy karawaną a swoimi oddziałami. Nawet gdyby ostatecznie żadna z sił nie skusiłą się na karawane - Zhang ma zamiar w takim wypadku skupić sie na osłabieniu jednej z band, co z pewnością spowoduje że w ten czy inni sposób pozostali będą chcieli wykorzystać tą sytuacje.

Sam sprzęt do pułapek i walk zakupiono na wschodzie, korzystając z nowych kontaktów i upewniajac się że transakcje pozostaną poza publicznym okiem, wydając na to 150 Sztuk Złota, zapewne wynajmując także specjalistów od alchemii.

Wiedźmy, które do tego czasu gromadziły siły, mają wykorzystać całą zgromadzoną przez nie wiedze i zasoby, by w momencie gdy wrogie wojska ruszą na karawane, przekazały wiadomość z pomocą magii do przywódców sprzymierzonych im wiosek - aby atakowali, korzystając z osłabionych garnizonów. Zhang zakłada, że sami chłopi w swojej długowiecznej nienawiści także będą w jakimś stopniu pomysłowi. W najgorszym wypadku, mają przygotować sie do obrony i oczekiwać aż Nowy Świt przybędzie z północnego-wschodu.


****
Broń ze Wschodu - 100 sztuk złota
Pułpaki, Trucizny, Alchemia i specjaliści do pułapki - 150 sztuk złota
Rozwój Łowiectwa oraz Rzemieślnictwa - 200 jednostek rzemieślniczych
Yongijska Spuścizna - 200 jednoste żywności
Wiedźmy - Va Bank.

Bitwa pomiędzy siłami generała Zhanga a trzema watażkami odbyła się niepopodal wsi Zheijang, która od tego czasu nazywana jest Bitwą Czterech Armii. Pułapka okazała się być całkowitym sukcesem. W trakcie działań wojennych, dzięki naszym alchemikom, wiedźmom i sprytnemu planowi doszło ostatecznie do tego, że nie wiadomo było, kto z kim walczy - oczywiście, żołnierze naszej armii byli tutaj wyjątkiem. Dwóch watażków zostało zabitych w trakcie bitwy i to nawet nie przez nas, a wytłukli się wzajemnie. Trzeci watażka zaginął - nie wiadomo, czy o nim usłyszymy.

Dzięki wprowadzeniu takiego chaosu i współpracy ludności cywilnej z Nowym Świtem, udało się podporządkować prowincję bez większych strat. Terytorium Rebelii rozszerza się!

----
Zwiększasz zyski z:
Warsztatów rzemieślniczych o 100 towarów hnadlowych
Farmy ryżowe i łowiectwo zwiększają swój dochód żywności do 200.
Dodajesz sobie zysk:
Daniny z Hon-xhi - 100 sztuk złota.