Jubileusz Dagradzki

Jak wszystkim wiadomo, Dagrad został założony w roku zerowym w swoim kalendarzu. Zatem zbliża się już okrągła rocznica trzystu lat istnienia miasta. Kniaź Welimar chce aby było to wyjątkowe wydarzenie i rozesłał wici do wszystkich zakątków Vilsarionu. Posłowie dagradzcy dotarli nawet do odległych krain sułtany czy Federacji Komun Rzemieślniczych i Włościańskich. Kniaź zaprasza delegacje wszelkich ludów i nacji, aby przybyły na tą wielką uroczystość, na której będą smakołyki z krańców obu kontynentów, artyści spośród wszystkich raz rozumnych oraz nieograniczone ilości legendarnego dagradzkiego miodu pitnego. Nie należy martwić się o dystans do Dagradu czy koszty transportu - miasto zapewni transport oraz ochronę wszystkim delegacjom, które będą do niego zmierzać, nie wspominając o zakwaterowaniu.

Wiadomo już, że delegacje Nurvandu oraz Nowego Vaulonu potwierdziły swoje przybycie. Pytanie czy na jubileuszu pojawią się też mniejsze nacje - dla jednych może to być świetna okazja dla ubicia interesów, dla innych zaprezentowanie się światu w najlepszym świetle a dla jeszcze innych darmowa możliwość zasięgnięcia języka i najęcia zdolnych ludzi na swój dwór.

Wielkie Miasto Dagrad czeka!

----
Rozpoczyna się gra.
Nie możemy wykorzystywać armii przeciwko innym graczom, na ich rdzennych terenach do roku 302.

Wydatki:
- 8 towarów handlowych dla Wolnego Miasta Dagradu

Lugeorti nie zwlekało zbyt długo ze swoją odpowiedzią na zaproszenie Dagradu. Dla kupców z Republiki Kupieckiej będzie to wspaniały czas na ukazanie swoich towarów jak i poznanie nowych kontaktów które w przyszłości mogą okazać się bardzo pożyteczne. Do Dagradu zostaną wysłani najlepsi kupcy w Lugeorti, wraz z samym Ellikiem który chciał na własne oczy zobaczyć jak wygląda Wolne Miasto. Po zabezpieczeniu towarów jako darów, wybrali się w swą podróż.

Po przybyciu na tereny Wolnego Miasta, odziani w bogate stroję, kupcy z Lugeorti udali się na spotkanie z gospodarzami. W towarach które przybyły z Republiki Kupieckiej były między innymi stroję które raczej były egzotyczne ze względu na kształt Seto, jak i również skrzynki z Zintrymem jako dar surowca do którego Dagrad może nie mieć dostępu, a tym samym Lugeorti chciało ukazać swoją wartość w razie przyszłego handlu między oboma narodami. W tym wszystkim, było również dziesięć bardzo dobrze wykonanych pancerzy łuskowych.

Po obdarowaniu gospodarzy tymi darami, Ellik wyraził swój podziw względem Dagradu. Między innymi zaproponował on trakt handlowy pomiędzy Dagradem a Lugeorti który opierał by się na transporcie wodnym, lub ewentualnie lądowym. Jego propozycja, mimo, że była skierowana wpierw względem Ellika, była również ofertą dla innych nacji które były by zainteresowany handlem z ludem Seto jak i Floule jak i on sam chciał poznać władców bądź dyplomatów z innych państw w celu nawiązania nowych kontaktów.

Po całym spotkaniu, kupcy jak i Ellik postanowili na zobaczeniu Wolnego Miasta na własne oczy. Robili oni w czasie tego obchodu notatki, co im zdaniem udało się Dagradowi i co można byłoby polepszyć w przyszłości w Państwie Lugeorti, a te pomysły które ich zdaniem nie są ciekawe były szybko skreślane.


Wydatek:
- 70 towarów handlowych na dary dla gospodarzy

Wiele krain wysłało swoich przedstawicieli do Wolnego Miasta Dagrad na uroczystości. Splendor całemu świętu dodało również przybycie przywódców niektórych większych narodów, takich jak Sułtanat Al-Sayubir oraz Republika Lugeorti. Książę Welimar witał jednak każdego gościa przyjaźnie, niezależnie od statusu - wszak nie każdy władca może sobie zezwolić na przerwę w rządzeniu krajem aby przybyć na święto. Każdy kto przybył do Dagradu mógł ujrzeć miasto już przygotowane na przyjazd zagranicznych gości - służbę księcia, rozstawiającą krasnoludzkie fajerwerki, odświętnie ubranych handlarzy zachwalających swoje produkty oraz liczne widowiska, przygotowane przez członków cechów rzemieślniczych.

Najserdeczniej przywitano delegacje z Al-Sayubir oraz Republiki Lugeorti. Być może wynikało to z tego, z jak bogatymi darami przybyły oraz celu, z jakim do miasta przybyły ich delegacje. A mianowicie - zdobyciu nowych kontaktów handlowych, a to jest dla Dagradu szczególnie ważne. Z pewnością również pomógł fakt, że oba te państwa były reprezentowane kolejno przez sułtanę Afdalę oraz Ellika Asmara. Monarchini oraz przywódca Republiki ze względu na swój status otrzymali honorowe miejsca przy kniaziu.

Miło, ale już umiarkowanie, przywitano delegacje z Nowego Świtu oraz Federacji Komun. Kniaź Welimar osobiście odebrał ulotki wyprodukowane przez Zygorian, ale raczej zrobił to wyłącznie z grzeczności. Mimo to obie delegacje przygotowane były na spotkanie z władcą miasta w odpowiedni sposób i musiały wywrzeć na nim dobre wrażenie, bo obie zostały usadzone obok siebie oraz w pobliżu Admirała Craggara, przedstawiciela delegacji Włości Nurvandzkich. Zapewne wynikało to z tego, że obie delegacje przywiozły najmniejsze dary i przybyły w mniej korzystnych dla Dagradu celach.

Z czystej grzeczności przywitano delegację Las Marterras. Obietnice korsarzy zostały chyba potraktowane przez Dagrad w sposób protekcjonalny, a olbrzymia delegacja Marterran, złożona często z przypadkowych osób, nie była wyrazem dobrego smaku. Do stołu Welimara dopuszczono zaledwie paru z nich, a i to najdalej od księcia. Pozostałych usadzono między plebsem.

Pierwszy i najważniejszy dzień święta przebiegł w sposób, w jaki można było się spodziewać - bardzo głośny i huczny. Dzień zaczęto od walk na polu turniejowym, na którym czempioni Dagradu walczyli ku uciesze gości i gawiedzi. Po turnieju książę zaprosił swoich gości na zabawy w swoim dworze, gdzie przewidziano najciekawsze atrakcje - od pokazów mechanicznych zabawek z Nurvandu a na iluzjonistach z Vaulonu i Al-Sayubir kończąc. Nie obyło się jednak bez incydentów - delegacja Las Marterras poważnie się upiła i chciała się bić z delegacją Federacji Komun. Bitwa zakończyła się zwycięstwem Zygorian, których wspomogli Yongijczycy z Nowego Świtu, uznając ich za "ideologicznych braci." Następnego ranka, gdy przedstawiciele delegacji prosili o audiencje u Welimara bądź rozeszli się po mieście w swoich celach, a szambelan książęcy mógł stwierdzić, że zniknęła olbrzymia ilość srebrnej i złotej zastawy książęcej.

Efekty na TF'ach.