Działania i wydarzenia

Droga do Postępu

Praca jak zwykle wrzała w Nowej Harmonii. Był to spektakl niezmienny już od wielu lat - z początkiem dnia i pierwszym pianiem koguta budzili się kowale i hutnicy aby rozpalać ognie w swoich warsztatach, a wartownicy na bramach miejskich zmieniali warty. Budził się też komunalny dzwonnik, wybijający godzinę na wielkim Dzwonie Wolności w Pałacu Komunardów. Wraz z każdym wybiciem dzwona budziła się kolejna część miasta, a punktualnie w południe otwierano bramy miejskie dla wysłanników i dostawców z komun wiejskich. Wszyscy jednak odczuwali, że w sercu Federacji panuje już atmosfera inna niż kiedyś. O ile dawniej system zadowalał większość populacji, to teraz większość się z nim nie zgadza i chce jego przebudowy. Szczególnie mocno dotarło to do Pierwszego Konsula, gdy przechadzał się po rynku Nowej Harmonii i trafił na dosyć nieprzyjemną bójkę między murarzem, chłopem ze wsi daleko za Nową Harmonią oraz studentem jednej z naszych szkół.

Po powrocie do Pałacu i przeprowadzeniu spotkania rady z innymi konsulami ludowymi, Ludomir mógł poznać cztery potencjalne drogi do przeprowadzenia modernizacji:

Industrializacja Radogosta - Konsul Ludowy do spraw gospodarki i jeden z najaktywniejszych działaczy Zrzeszenia Rzemieślników ma swoje, specyficzne zdanie na ten temat. Niektórzy mogliby uznać je nawet za nieco kontrrewolucyjne. W ostatnich dniach do naszego kraju przybył emisariusz z Nurvandu. Włości nie były zainteresowane naszym regionem, ale gdy doszły do ich słuchu plotki, że prosty lud obalił "nierobów", to zdecydowały się wreszcie dowiedzieć, co to za zamieszanie, pomimo tego, że było już sporo lat po fakcie. Emisariusz nurvandzki spędził właśnie najwięcej czasu z młodymi działaczami Zrzeszenia Rzemieślników, takimi jak Radogost. Ten jest z kolei przekonany, że droga do stworzenia nowego, lepszego społeczeństwa wiedzie właśnie poprzez modernizację na modłę nurvandzką - wzmocnienie siły komun i korporacji rzemieślniczych, zwiększone nakłady na naukę tak zwanej filozofii przyrody oraz mechaniki oraz współpraca z Nurvandem. Radogost argumentuje, że Włości wyznają podobny etos pracy co my, potrzebują naszej żywności i drewna, a my ich surowców oraz technologii. Byliby więc naszymi naturalnymi współpracownikami. Przeciwnicy tego planu argumentują, że jego przyjęcie byłoby zaprzeczeniem jednej z najważniejszych zasad Federacji - równości.

Stare Ścieżki - inne, przeciwne podejście reprezentuje Zrzeszenie Włościan. Coraz większe znaczenie ma tam niejaki Żytmir Pasterz, nazywany przez swoich zwolenników po prostu Dziadkiem. Żytmir argumentuje, że duże miasta i rzemiosło na masową skalę nie prowadzą do wyzwolenia ludu, a jedynie do niewoli. Jego zdaniem wolną osobą jest tylko ten, kto ma swój dom, sam sobie produkuje jedzenie oraz żyje w zgodzie z ziemią, nie próbując wyrywać jej skarbów. Żytmir i jego najwięksi zwolennicy są też za powrotem do tradycyjnych nauk znachorskich, które były tępione w trakcie rządów panów oraz kapłanów Stworzyciela. Żytmir jest też zdania, że należy większą uwagę poświęcić poszukiwaniu śladów przeszłości, cokolwiek to miałoby znaczyć. Z oczywistych powodów przeciwnicy tego planu nazywają go ciemnogrodzkim i zabobonnym.

Rewolucja filozofów - wśród mniej wpływowych, ale popularnych wśród młodych i wykształconych jest stanowisko intelektualistycznej części awangardy. Wielu studentów i urzędników (z czego niektórzy są zbyt dobrze wykształceni i w czasach biedy studiowali nawet za granicą, co jest dosyć podejrzane..) jest zdania, że jedynie wąska, uprzywilejowana elita intelektualistów jest w stanie poprowadzić proces modernizacji Federacji. Nie chodzi tylko o ekonomiczną przebudowę kraju, ale również zmianę umysłów komunardów - wszak wielu z nich, szczególnie z komun wiejskich, nadal wierzy w jakieś gusła i dziwy. Ster przemian należy więc powierzyć grupie filozofów, a do tego nawiązać ścisłą współpracę z Bractwem Zegarystów - organizacją, która również walczy z ciemnotą i może wspomóc nasz program edukacyjny oraz rozwój technologiczny. Przeciwnicy tego rozwiązania mówią, że młodszym urzędnikom oraz żakom rozumy powypływały uchem po wielkiej libacji w 299 roku.

Równość obozowa - inne, chyba najmniej wpływowe i najmniej popularne stanowisko reprezentują niektórzy bardziej ideowi działacze Gwardii Rewolucji. Ich zdaniem prawdziwa równość może zostać stworzona jedynie w warunkach wojskowych, a więc aby osiągnąć ją w społeczeństwie, to należy po prostu zmilitaryzować społeczeństwo. Komuny i rzemieślnicze i rolnicze ich zdaniem muszą przestać działać jak działają, a zacząć muszą funkcjonować na zasadach wojskowych. Przeciwników tego rozwiązania nie ma, bo nie jest traktowane przez kogokolwiek w sposób poważny poza barakiem Gwardii Rewolucji w Nowej Harmonii.

Pierwszy Konsul może oczywiście wybrać swoją własną drogę do osiągnięcia modernizacji kraju. Wie jednak, że jeśli zdecyduje się podążyć którąś z tych, to stronnictwo za tym planem stojące w pełni go wesprze swoimi siłami.

Delegacja do Wolnego Miasta Dagradu:

- Wysyłamy na nią Ludowego Konsula Spr. Zagr. Sławoja Cyrulika jako głównego, oficjalnego przedstawiciela.

- Wysyłamy także Ludowego Konsula Gospodarki Radogosta Bednarza. To on najlepiej się zna na gospodarce Federacji, dlatego jego zadaniem jest potencjalne nawiązanie kontaktów z Włościami. Towarzyszyć mu będzie Emisariusz Nurvandu.

- Jako zwykły członek delegacji przybędzie także i Erwazyn Kopacz. Jego celem będzie nawiązanie kontaktu z Bractwem Zegarmistrzów.

Udało nam się nawiązać kontakty zarówno z Włościami Nurvandu jak i Bractwem Zegarystów. Admirał Craggar, reprezentujący Włości Nurvandzkie przedstawił nam następującą propozycję: możemy rozpocząć współpracę gospodarczą z Nurvandem, która będzie polegała na tym, że Nurvand wspomoże nasz kraj w modernizacji, ale w zamian połowa wyprodukowanej żywności którą zbierzemy w latach 301-302 zostanie przekazana Włościom. Jeśli się zgodzimy i wypełnimy naszą część obietnicy, współpraca z pewnością nabierze rozmiarów.

Spotkaliśmy się też z przedstawicielami Bractwa Zegarystów. Ciekawi ich nasz kraj i widzą w Federacjach potencjalne poletko do wprowadzania swoich reform społecznych, ale nie do końca nam jeszcze ufają. Zaproponowali nam na razie, że jeśli zbudujemy dla nich autonomiczne miasto na terenie Federacji, którym będą zarządzać przedstawiciele Bractwa, to podzielą się z nami częścią swojej wiedzy. Są też otwarci na inne propozycje.

Doradcy ostrzegają jednak, że jeśli zdecydujemy się współpracować z oboma grupami na raz, to musimy zachować ostrożność. Nurvandczycy mogą się zdenerwować współpracą z wojującymi ateistami, a Zegaryści mogą nas uznać za zwolenników antycznych przesądów.

Delegacja do Wolnego Miasta Dagradu:

- Radogost Bednarz zgodzi się na propozycję Włości pod pewnymi warunkami. Pierwszym z nich będzie sprawa transportu żywności - to Włości zapewnią jej transport na swoje terytorium. W związku z tym Federacja nie będzie odpowiadała za tą żywność już wtedy gdy opuści ona ostatnie skrawki wolnego terytorium. Drugim warunkiem byłoby uwzględnienie ewentualnych naturalnych katastrof jak susza czy inna szarańcza. Sprawiłyby, że Federacja nie mogłaby dostarczyć oczekiwanych przez Włości ilości żywności, a chyba nie o to chodzi by tak bardzo losowe i nieprzewidywalne wydarzenia wpłynęły negatywnie na naszą obiecującą współpracę.

- Erwazyn Kopacz może zaoferować Zegarmistrzom autonomiczne miasteczko pod jednym warunkiem - nikt nie będzie w nim nikogo wyzyskiwał, to jest nie będzie czerpał korzyści z cudzej ciężkiej pracy, tak jak to jest postanowione w naszym kraju. Dla Zegarmistrzów proponujemy aktualnie dwie potencjalne lokacje przyszłego Zegarowa - równinne tereny uprawne Dolnej Zygorii lub pogranicze krasnoludzko-niziołkowe w Górnej Zygorii. Jeśli nie chcą decydować od razu to zapraszam ich do naszego kraju gdzie zostaną ugoszczeni i otrzymają prawo do swobodnego podróżowania i poznawania naszych ziem.

Krasnoludy w pełni zgodziły się na nasze warunki. Transportem i ochroną żywności zajmować się będzie nurvandzka flota. Emisariusz nurvandzki oferuje nam już natychmiastowo przysłanie albo specjalistów od zwiększenia wydajności rolnictwa albo przedstawicieli nurvandzkiej Gildii Metalurgów, którzy zaproponują nowe rozwiązania techniczne w danej sferze gospodarki.

Zegaryści zgodzili się na warunki, ale nim wybiorą lokację dla Zegarowa, chcą wpierw przejechać nasz kraj wzdłuż i wszerz. Zamierzają sprawdzić proponowane lokacje pod kątem projektu budowy ich "cudownego miasta".

Delegacja do Wolnego Miasta Dagradu:

- Radogost przed ostatecznym podjęciem decyzji chce wiedzieć czy eksperci Włości od rolnictwa pozwolą nam na jednoczesny wzrost produkcji żywności przy jednoczesnym zmniejszeniu ilości Włościan wymaganych do pracy na roli. Jest to dla nas sprawa kluczowa, jako że naszym celem jest transfer ludności ze wsi do rzemieślniczych miast. By nie było wątpliwości, Radogost ma najlepiej jak potrafi przedstawić Nurvandczykom aktualny sposób naszej produkcji rolnej.

- Erwazym Kopacz zaprasza więc Zegarystów do Federacji. Ma im jednak powiedzieć, że nie będą mogli ruszyć z nami z powrotem do kraju statkami Wolnego Miasta. Oficjalnie nie mamy miejsca lub nie chcemy wzbudzać podejrzeń u innych delegacji, nieoficjalnie nie chcemy wzbudzić od razu jakiejś burdy z nurvandzkim emisariuszem który to przecież będzie wracać razem z nami.

Otrzymaliśmy zapewnienie, że Nurvand zamierza nam sprezentować przede wszystkim projekty nowych narzędzi i prostych (jak dla Nurvandczyków) maszyn, które definitywnie zmniejszą liczbę chłopów potrzebnych do uprawy ziemi.

Zegaryści przybędą do Federacji na własną rękę.

Rok 300

Delegacja do Wolnego Miasta Dagradu:

- Przyjmiemy więc specjalistów od rolnictwa.

- Oczekujemy więc przybycia Zegarmistrzów do Federacji.

Podatki:

- Stalowy Konsul nie jest zwolennikiem alkoholu. Aktualnie sytuacja jest jednak ciężka, a Komunardzi muszą jakoś ulżyć cierpieniom. Żeby nie było jednak za dobrze, to opodatkujemy wszelkie trunki by nie szerzył się alkoholizm oraz by skarbiec się zapełnił.



Aktualnie nasi inteligenci zmuszeni są uczyć się w odległych krainach, ponieważ w Federacji jedyne dostępne formy edukacji to prymitywna edukacja państwowa lub kariera wśród klechów Stworzyciela. Jest to uwłaszczające dla ludu pracującego. Uniwersytet Komunardów ma być kuźnią federacyjnych elit i przyczynkiem do reformy edukacji w całej Federacji, aż do jej najniższych szczebli.

Budynek Uniwersytetu Komunardów mieścić się będzie niedaleko Pałacu Komunardów i będzie z nim bezpośrednio połączony. W zasadzie będzie to kompleks połączonych budynków w kształcie kwadratu. Przestrzeń pomiędzy budynkami zajmować będzie duży dziedziniec, a na samym środku dziedzińca znajdować się będzie budynek Księgozbioru Ludowego.

Skąd weźmiemy przyszłych pracowników Unikomu? Może to być największy problem. Nasz aktualny plan działania jest prosty - nasi urzędnicy państwowi mają po całym kraju obwieszczać budowę Unikomu. Ma to mieć wydźwięk propagandowy, a jednocześnie informować wszelkich potencjalnych wykładowców o otwartych posadach. Nasz kraj nie posiada najbardziej wyedukowanej społeczności, z pewnością jednak istnieją osoby z odpowiednimi kwalifikacjami które są samoukami bądź studentami uczelni zagranicznych. W ostateczności istnieje społeczność kleru Stworzyciela którego elita jest wystarczająco wyedukowana, by pełnić posadę wykładowców. Bardzo możliwe, że wielu z nich chciałoby oddać się czemuś więcej niż religii i wydziały Unikomu dostarczą im takich możliwości.

W ostateczności podejmiemy próby rekrutacji obcych uczonych, chociażby z Nurvandu bądź może ktoś z Zegarmistrzów. Ale to plan na przyszłość.

Każdy z wykładowców będzie otrzymywał sowitą pensje ze skarbca Federacji. Zobowiązany jest on jednak prowadzić działalność naukową i edukacyjną - każdy z wykładowców będzie nadzorowany czy się z tego wywiązuje.


Jak Uniwersytet będzie funkcjonować? Oto jego struktura:

1. Rektorat - składa się z urzędu Rektora i Namiestnika Konsula przy Rektorze. Rektor stoi na czele Uniwersytetu i jest wybierany przez Zgromadzenie Uniwersyteckie. Namiestnik nie ma żadnej władzy, musi on jednak udzielić pisemnej zgody na wszystkie działania Rektora.
2. Dziekanat - zgromadzenie Dziekanów. Dziekan stoi na czele Wydziału Uniwersytetu i zarządza nim. Jego decyzje wymagają zatwierdzenia Rektora. Dziekana wybiera rektor.
3. Zgromadzenie Uniwersyteckie - wspólne posiedzenie rektora, dziekanów i żaków. Zwołuje je rektor bądź jest zwoływane tydzień po śmierci lub odwołaniu rektora. Zazwyczaj służy jako akademia na której obwieszczane są różne informacje, w razie braku rektora to na tym zgromadzeniu wybierany jest nowy rektor. Głosy mają dziekani i żacy. Wartość głosów prezentuje się tak, że zawsze głosy dziekanów stanowią tyle ile głosy żaków - czyli obie strony mają po połowie głosów, nie ważne od ich ilości w osobach. W razie impasu rektora wybiera Konsul.

Pierwszego rektora i dziekanów wybierze Stalowy Konsul razem ze swoimi doradcami z potencjalnych kandydatów którzy zgłoszą się do Nowej Harmonii. Namiestnika Konsula przy Rektorze wybierze osobiście, a kierować się będzie lojalnością wobec siebie i intelektem potencjalnego kandydata.

Na początek otwarte zostaną następujące wydziały ( kompleks Unikomu ma powstać w całości, z racji jego wielkości część budynków będzie więc użytkowana w stopniu minimalnym i czekać będzie na nowe Wydziały ):

1. Wydział Historii - wydział ten otrzyma dostęp do archiwów państwowych, dostęp do nich będzie wymagał jednak zgody Ludowego Konsula ds. Kontrrewolucji. Zajmować się będzie historią, głównie Federacji.
2. Wydział Administracji - wykładane na nim będzie prawo Federacji i jej struktura. Kształcić tu będą się przyszli urzędnicy państwowi.
3. Wydział Religioznawczo-Filozoficzny - wykładać tu swoją teologię będą ludzcy kapłani Stworzyciela i niziołkowi naturofile. Wydział ten ma pełnić nieoficjalnie funkcje podstawowego kształcenia - jako że kapłani są zazwyczaj wyedukowani, to tutaj żacy będą odbywać obowiązkowe zajęcia z doskonalenia pisania i czytania. Dla przykrywki tego procesu funkcjonować tu będą także wykładowcy szeroko rozumianej filozofii o której Stalowy Konsul pojęcia nie ma i do czynienia z nią mieć nie chce.
4. Wydział Obcej Mowy - tutaj zagraniczni studenci którzy poznali tajniki obcych języków będą mogli oddać się pracy tłumaczy obcych dzieł bądź nauczania języków.

Oprócz wydziałów w skład Unikomu wejdzie także Księgozbiór Ludowy. Mieścić się on będzie w budynku na centralnym dziedzińcu uniwersytetu. Księgozbiór ten będzie pełnił funkcje biblioteki narodowej. Każdy poemat, wiersz, opowieść czy praca naukowa która zostanie napisana w Federacji musi znaleźć się jako kopia w tym Księgozbiorze. Obowiązek dostarczenia kopii spoczywa na autorze tekstu. Może ją przekazać lokalnej administracji która następnie prześle go do Księgozbioru. Obowiązek dostarczania kopii nie dotyczy literatury przywożonej spoza naszego kraju - dotyczy jednak obcej literatury o charakterze naukowym. Jeśli jakiś żak, dyplomata lub podróżnik przywiezie zza granicy książkę która zostanie oceniona przez Unikom jako naukowa, a nie ma jej w zbiorach, to jest on zobowiązany dostarczyć jej kopie do Księgozbioru. W jej przepisaniu pomogą uczeni z Unikomu.

___



Aktualnie trwają rozmowy z przestawicielami Nurvandu oraz Zegarmistrzów w Dagradzie. Informacje o ich przebiegu napawają Konsula optymizmem. Federacja wyruszyła w podróż w kierunku industrializacji - nadszedł czas postawić pierwszy krok. Pod nieobecność Radogosta Stalowy Konsul i Mściwoj Metalurg skontaktowali się z kilkoma lojalnymi przedstawicielami krasnoludzkiej koterii w Zrzeszeniu Rzemieślników. Razem z nimi uzgodniono do którego miejsca w Federacji powinny popłynąć pieniądze z Pałacu Komunardów.

Nasz program nie jest wcale skomplikowany. W związku ze zbliżającą się industrializacją nasz kraj czekają liczne wyzwania. Według Konsula niezbędny jest stabilny łańcuch zaopatrzenia którego początek znajduje się w Górach Ojczystych. Chodzi o metale, a dokładniej stal. Produkowana z żelaza i węgla stanowić będzie niezbędny surowiec dla wielu naszych projektów. Dlatego musimy zachęcić Krasnoludy do zwiększenia jej produkcji.

W związku z tym tworzymy Stalowy Fundusz. Każda krasnoludzka Komuna Rzemieślnicza która zajmuje się wydobywaniem żelaza, węgla lub produkcją stali otrzyma standardową stawkę dofinansowania. Jeśli Komuna zajmuje się dwiema z tych trzech czynności otrzyma ona dofinansowanie wynoszące dwukrotną stawkę. Jeśli zajmuje się natomiast trzema z tych czynności to otrzyma ona aż trzykrotną stawkę dofinansowania.

Jeśli komuna nie wytapia stali, ale zobowiążę się, że w niedalekiej przyszłości rozpocznie jej wytop, to otrzyma jednorazowy bonus o wartości jednej stawki.

Urzędnicy Namiestników co trzy miesiące mają przeprowadzać kontrole w przedsiębiorstwach. Jeśli okaże się, że komuna która zobowiązała się rozpocząć wytop, nie zrobiła tego, to komuna ta zapłaci trzykrotność całego złota jakie otrzymała od początku programu. Jeśli okaże się, że produkcja w komunie nie wzrosła, to komuna zwróci w złocie równowartość tego co otrzymała. Jeśli produkcja wzrosła to komuna otrzyma kolejne dofinansowanie. I tak przez cały rok.

Ile wynosić będzie wspominana stawka? Stawka wynosić będzie całość Funduszu, podzielona przez trzy poziomy stawki, przez cztery miesiące w których wypłacane będą dofinansowania oraz przez ilość komun biorących udział w programie. Urzędnicy Namiestników Konsula mają obwieścić w Górach Ojczystych informacje o Stalowym Funduszu i zebrać informacje i chętnych do udziału w programie komunach. Dofinansowanie otrzymają te największe. Ilość komun jaka weźmie udział w programie ma być ograniczona, chcemy by dofinansowanie coś znaczyło i nie było jakimiś groszami rozrzuconymi między wszystkie krasnoludy. Część pieniędzy przeznaczonych na Fundusz ma zostać wyznaczona osobno by z niej płacić jednorazowe dofinansowania za zobowiązanie się do wytopu stali.

Poza złotem Fundusz dysponować będzie też skromnym zestawem narzędzi wydobywczych. Przekazywać on je będzie w razie gwałtownego rozrostu dofinansowywanych komun, lub w razie braku sprzętu z powodu intensywnych prac. Tutaj urzędnicy mają czynić to wedle uznania i będzie to bardziej skromna pomoc niż pełnoprawna część Stalowego Funduszu.

___

Izolacjonizm autarkiczny: +150 Towarów Handlowych
Wprowadzamy podatek od alkoholu: +500 Złota

Uniwersytet Komunardów: -300 Złota, -300 Towarów Handlowych
Stalowy Fundusz: -800 Złota, -42 Towarów Handlowych

Założenie Unikomu

Otwarcie Uniwersytetu Komunardów odbyło się bardzo hucznie. Najlepszym kandydatem na rektora okazał się być niejaki Farghard Skryba - krasnoludzki uczony z Gór Ojczystych specjalizujący się w językach krasnoludzkich. Bez problemu udało się również wyłonić dziekanów oraz Zgromadzenie Uniwersyteckie.

Grono wykładowców jest bardzo różnorodne. Niektórzy to wzorowi obywatele Federacji, inni to bardziej progresywni kapłani Stworzyciela. Są też wśród wykładowców dagradzcy i nurvandzcy uczeni, ale tych jest najmniej.

Nie ulega wątpliwości, że uczelnia wkrótce już zacznie wypuszczać wykształconych specjalistów, którzy pomogą Konsulowi w rozbudowie Federacji. Póki co jednak, z obecnymi wydziałami wiedzy będą to raczej specjaliści od historii, zarządzania czy filozofii. Zdobycie specjalistów innego rodzaju będzie wymagało otwarcia innych wydziałów.

Sukcesem jest też założenie Księgozbioru Ludowego. Wspomaga on prace Uniwersytetu i jednocześnie do jego zasobów trafiają różne (w tym mistyczne) białe kruki.

Sukcesy Stalowego Funduszu

Inwestycje dokonane przez władze Federacji okazały się być dla krasnoludów i rzemieślników czystym błogosławieństwem. Komuny górnicze i rzemieślnicze zlokalizowane w Górach Ojczystych przeżywają teraz swój rozkwit. Zakładane są nowe kopalnie i huty stali, a do samych Gór Ojczystych przybywa wielu migrantów z zachodu kraju.

Efektem stało się powstanie wielu nowych osad na terenie Gór. Co ciekawe, w trakcie tego procesu mieszkańcy jednej z nowych osad odkryli olbrzymi, kamienny krąg. Lokalny znachor zbadał krąg i zapewnił, że jest silnie magiczny i nie wolno go profanować, bo inaczej cały kraj spotkają złe rzeczy. Osada nazywa się Nowy Róg i znajduje się na północny wschód od Rogatej Fortecy. Być może sprawa jest warta większego zbadania.

----
Nałóż sobie na mapę Uniwersytet Komunardów jako lokalizację strategiczna. Raz na turę (zaczynając od roku 301) możesz zapłacić 200 sztuk zlota za rekrutację specjalisty z dziedzin powiązanych z wydziałami, które są na Uniwersytecie. Poziom zdolności specjalisty będzie losowy i wahać się będzie od 1-3. Limit będzie powiększony wraz z nakładami na Uniwersytet.

Poza podatkiem od alkoholu dodaj sobie następujące rodzaje dochodów:
Huty Gór Ojczystych: 200 towarów handlowych/tura
Księgozbiór Ludowy: 20 potencjału magicznego/tura

Zwiększ dochody w:
Wydobycie żelaza w Górach Ojczystych o 100 jednostek handlowych.

Technologie od Nurvandczyków pojawią się wkrótce w działach technologii.

Wpływy i lojalność Zrzeszenia Rzemieślników wzrastają o 1 punkt w obu tych kategoriach.

Rok 301

Człowiek ze Stali:
Ludomir Kowal zbierze Konsulów Ludowych, ludzi Konsulów Ludowych, specjalistów z Nurvandu i rozpocznie na szeroką skalę implementację zagranicznych narzędzi do uprawy roli. Kuźniom z Gór Ojczystych przekazane zostaną wszelkie plany, a włościanom z Dolnej i Górnej Zygorii instrukcję użytkowania nowych narzędzi, razem z ich serwisowaniem.

Ekspedycja do Nowego Rogu:
Magiczne miejsca nie przyniosą nam nic dobrego i właśnie z tego powodu należy się z tym miejscem zapoznać. Niech ludzie z Wydziału Religioznawstwa udadzą się z ekspedycją do tego mistycznego miejsca. Mają się temu kręgowi przyjrzeć i go zbadać, wszystko jednak z dużą dozą ostrożności - nie chcemy by na nasze przemysłowe zagłębie spadła jakaś czarcia klątwa. Nad ekspedycją i tym by nikt nie nabroił ma czuwać sam Mściwoj Metalurg.

Do dyspozycji członków ekspedycji będzie nasza Biblioteka Ludowa, liczymy także na udział krasnoludzkich mędrców z okolicy oraz znawców czarów ze Słońcebrzegu.

Zegaryści:
Spodziewamy się przybycia Zegarystów. Mają oni zostać powitani przez samego Stalowego Konsula, a podczas ich podróży po kraju mają oni być eskortowani przez ludzi z konsulatu ds. kontrrewolucji. Należy ich trzymać z dala od jakichś ciemnych miejsc i uliczek, co ważniejsze należy ich trzymać z dala od religijnych ciemnogrodzian! Jednak współpraca z nimi jest na wagę złota - jeśli nie będą sobie życzyli eskorty, to ludzie z bezpieki mają ich jedynie obserwować z ukrycia. Konsul chce wiedzieć co ci ludzie będą wyprawiać na naszej ziemi.

Zegaryści otrzymają od nas skromny budżet na ten rok by bezproblemowo mogli poznać nasz kraj.



Budowa uniwersytetu okazała się całkowitym sukcesem. W takim razie należy rozbudować go o wydziały które naprawdę przysłużą się rozwojowi naszego kraju.

W pustych budynkach Unikomu otwieramy wydział ekonomiczny. Nauczać na nim będą piśmienni wybitni organizatorzy pracy komunalnej z całego kraju. Nauczać mogą także niepełniący już swoich obowiązków dawni Namiestnicy Konsula którzy zasłużyli się dla lokalnych społeczności rozwijając gospodarkę. Można ściągnąć także przodowników pracowniczej organizacji którzy zabłysnęli dzięki Stalowemu Funduszowi. Ostatecznie liczymy także na jakichś zagranicznych śmiałków.

Wydział będzie otwarty na wszelką dyskusję, oczywiście w granicach rozsądku - propagowanie wyzysku i niewolnictwa jest zabronione. Poza tym wszelkie debaty i dyskusję między różnymi poglądami na nasz rozwój i ekonomię są mile widziane.

Otwieramy także wydział inżynieryjny. Będzie to skromny zalążek naszego własnego zaplecza naukowego. Aktualnie nie mamy zbyt wielu obiecujących naukowców i inżynierów w kraju, jako wykładowców zaprzęgniemy piśmiennych górników którzy znają się na drążeniu w skałach, pompach i fizyce jako takiej. Oprócz tego przyjmiemy wszelkich samouków i samozwańczych odkrywców którzy zrobią wrażenie przed rektoratem.

Przy wydziale inżynierii liczymy na wsparcie Włości i Zegarystów. Do nurvandzkiego emisariusza ma trafić zapytanie o to czy Nurvand nie zechciałby oficjalnie przysłać kilku wybitnych ekspertów od filozofii przyrody by wykładali w naszym kraju. Do Zegarystów ma paść podobne zapytanie gdy tylko przybędą.

Wykładowcy na wydziale inżynierii będą zajmować się nie tylko nauczaniem. Obecni tu wykładowcy są zobowiązani prowadzić intensywną działalność badawczą polegającą na opracowywaniu nowych narzędzi, maszyn, nowego wykorzystania starych surowców i nowych sposobów na odnajdywanie nowych surowców i tak dalej i tak dalej. Możliwe, że nasz uniwersytet pozwoli rozwinąć skrzydła wybitnym umysłom które w swoich ojczyznach uznane zostałyby za heretyków czy zdrajców?

Na potrzeby działalności praktycznej tego wydziału zostanie wyznaczona specjalna kwota - obiecujący projektanci otrzymają z niej dofinansowanie na prowadzenie swoich badań. Możliwe że chociaż ona zachęci tak deficytowych u nas w kraju ludzi światłych do rozpoczęcia pracy w Federacji.



Dzięki specjalistom z Nurvandu nasze pola uprawne wymagać będą o około połowę mniej ludzi do zajmowania się nimi. To spora liczba. W wyniku tych działań trzeba podjąć następne działania - co zrobić z tymi wszystkimi bezrobotnymi?

Stalowy Konsul razem z Radogostem Bednarzem opracowali plan industrializacji społeczeństwa. W skrócie można przedstawić go w czterech głównych krokach.

1. Urbanizacja - budowa nowych osiedli miejskich. Jest to ambitny cel wymagający dużych nakładów finansowych i materiałowych. Włościanie ze wsi, pozbawieni pracy przez nowoczesne nurvandzkie sprzęty, w swoich małych, rolniczych ojczyznach będą się tylko marnować. Więc przekierujemy ich do budowy nowych małych ojczyzn, ojczyzn rzemieślniczych. Nie celujemy tutaj w budowę wielkich osiedli otoczonych kamiennymi murami jak Nowa Harmonia. Nastawiamy się na stopniowy rozwój, budowanie osiedla będą więc skromne ale liczne. Dzięki nim rolniczy krajobraz Dolnej i Górnej Zygorii zacznie się przeobrażać w obszar zurbanizowany i tym samym zacznie zmieniać się struktura naszego społeczeństwa. Nowe miasteczka będą małymi centrami lokalnego przemysłu. Będą zaopatrywać całą okolicę w rzemieślnicze dobra wytworzone z krasnoludzkiej stali, będą także promować miejski styl życia - polityka, wyszynki, tańce oraz ciężka, ale efektywna rzemieślnicza praca zamiast życia podporządkowanego pracy na roli.

Budową tych miasteczek zajmie się administracja państwowa. Środki zostaną rozdzielone na biurku konsula ds. gospodarki. Lokacje miasteczek będą różne - wszystkie jednak znajdować się będą w rolniczym pasie obejmujących północno-środkową Dolną Zygorię i południową Górną Zygorią. Tereny zamieszkiwane głównie przez ludzi. Rolniczych Niziołków pozostawiamy aktualnie w spokoju.

2. Rozwój istniejących miast - nie wszędzie sytuacja wymaga budowy nowych miasteczek. Może bezrobotnych włościan jest za mało? Albo nie ma odpowiedniej lokacji? W takim wypadku przekażemy fundusze i środki na rozwój komun rzemieślniczych w już istniejących miastach. Chodzi nam tutaj o skromne dofinansowanie komun które przyjmą do siebie bezrobotnych włościan i o duże dofinansowanie przy tworzeniu nowych komun rzemieślniczych. Włościanie nie mają za dużego pojęcia o rzemiośle, do każdej nowo powstałej w wyniku naszego programu komuny oddelegowani zostaną nauczyciele. Nauczyciele zajmą się edukacją włościan w rzemiośle. Rekrutowani oni będą przez lokalnych Namiestników z już istniejących komun - mają to być przodownicy pracy, ludzie którzy znają się na fachu i zapewnią wysoką jakość wyszkolenia w nowych komunach. Komuna z której wywodzić się będzie nauczyciel otrzyma dofinansowanie w postaci surowców i narzędzi.

3. Włościańskie warsztaty - industrializacja dotrze także na wieś. W każdej większej wsi ma powstać obowiązkowy warsztat włościański. Warsztat ten zajmować się będzie skromną produkcją narzędzi na potrzeby wsi i ich naprawą. Rzemieślnicy do tych warsztatów będą rekrutowani z miast, a ich rekrutacją zajmą się Namiestnicy. Komuny z których wywodzić się będą rzemieślnicy do warsztatów otrzymają dofinansowanie, takie samo jak za nauczycielstwo. Warsztaty mają stopniowo przyjmować do pracy i nauczać fachu lokalnych włościan - liczymy, że kiedyś warsztaty będą obsługiwane przez lokalnych komunardów. Pracujący w warsztatach komunardzi z miast podlegają politycznie i administracyjnie swojej komunie rzemieślniczej, chętni do pracy ze wsi podlegają swojej lokalnej komunie włościańskiej. Może być to lekko uciążliwe, nie chcemy jednak zbyt mocno ingerować w sytuacje na wsi. Dlatego gdy tylko włościanie będą w stanie obsługiwać go bez pomocy miastowych to miastowi powinni wrócić do siebie.

4. Infrastruktura - stal z Gór Ojczystych musi podróżować po kraju niczym krew w żyłach zdrowego człowieka, krasnoluda lub niziołka. Dlatego rozpoczynamy projekt utwardzania kluczowych dróg. Chodzi nam o drogi między najważniejszymi miastami - na mniejsze drogi przyjdzie czas potem. Do pracy należy zaprzęgnąć lokalnych komunardów - można wykorzystać bezrobotnych włościan, milicje namiestniczą, przestępców lub nawet wojów z Sieciechowszczyzny. Podłożem nowych dróg będą duże kamienie, a puste przestrzenie między nimi wypełnione zostaną mniejszymi kamykami i zaprawą wapienną. Na tym fundamencie umieścimy mniejsze, ale gładkie i proste kamienie. Puste przestrzenie wypełnimy żwirem i oto powstanie droga federacyjna. Wzdłuż drogi wykopane zostaną także rowy do odprowadzania wody, a sama droga będzie minimalnie wypukła by woda nie gromadziła się na niej tylko właśnie spływała do wspomnianych rowów.
Do tego stworzymy sieć państwowych wyszynków wzdłuż tych dróg - mają one być umieszczone na najdłuższych drogach i oferować mają nocleg oraz miejsca magazynowe dla przewożonych towarów.

Nad całą operacją ma czuwać Radogost Bednarz - konsul ds. gospodarki na pewno zajmie się szczegółami spraw organizacyjnych i odpowiednim podziałem materiałów budowlanych czy pensji.

___

Specjaliści
Ludomir Kowal - Człowiek ze stali: implementacja nurvandzkich narzędzi rolniczych
Radogost Bednarz: realizacja industrializacji społeczeństwa
Mściwoj Metalurg: zabezpieczenie tajemnego kręgu i nadzór ekspedycji do niego / jego ludzie z bezpieki powinni eskortować lub obserwować Zegarystów

Działania i inne
Plotki: +1 Populacji
Czyn społeczny: -1 Populacji, +600 Towarów Handlowych
Izolacjonizm autarkiczny: +150 Złota

Ekspedycja do Nowego Rogu:
-75 Złota: pokrycie kosztów wyprawy
-30 Potencjału Magicznego: użyczenie do dyspozycji magicznych ksiąg z biblioteki i udział ekspertów od czarów wszelakich z całego kraju

Zegaryści:
-75 Złota: zapewnienie im budżetu na swobodne przemieszczanie się po kraju

Rozwój Unikomu:
Zapytanie Nurvandu i Zegarystów o wysłanie ich ekspertów do Wydziału Inżynierii.
-300 Złota jednorazowo
-100 Złota co turę: budżet na praktykę Wydziału Inżynierii co turę

Industrializacja społeczeństwa:
-1100 Towarów Handlowych
-400 Złota: pensje dla budowniczych, bonusy dla nauczycieli, wydatki na administrację itd.
Całość wspiera Radogost Bednarz.

I. Wyprawa do Nowej Zygorii

Wieści od ekspedycji nadeszły dosyć szybko. A jednocześnie największy przełom w wiedzy dotyczącej tego zakątka świata.

Okazało się, że w pewnym momencie po przekroczeniu granic lasu mniej silni wolą członkowie ekspedycji zamieniali się w bezwładne laleczki, które wędrowały dalej, w głąb lasu. A im dalej w puszczę, tym nawet silniejsi członkowie ekspedycji trafiali pod kontrolę nieznanej siły. Gdyby nie wcześniejsze przygotowania i czujność Mściwoja Metalurga, ta wyprawa skończyłaby się jak wszystkie inne.

Wiele nie odkryliśmy, ale wiemy co następuje: jeśli chcemy udać się w głąb tych puszcz i rozprawić się z tamtejszym zagrożeniem, to musimy zapewnić sobie jakąś formę ochrony.

Są też tacy, którzy proponują zaczekać na suszę w lecie i po prostu puszczę w Nowej Zygorii podpalić. Jest to jakieś rozwiązanie - cokolwiek tam żyje zostanie pochłonięte wraz z płomieniami, ale raczej nigdy nie zbadamy dokładnej przyczyny. Wypalimy wtedy też cenne drewno i inne zasoby leśne.


II. Zegaryści

Bractwo na lokację miasta "Zegarowa" wybrało sobie okolicę pewnego brodu rzecznego w krainie niziołków. Gdy tylko otrzymają stosowne finansowanie, to prace nad budową miasta ruszą i zaczną się w nim pojawiać stosowni specjaliści. Zegaryści nie mieli problemu z towarzyszącą im eskortą i nie robili niczego, co uznalibyśmy za podejrzane.


III. Unikom

Unikom jest coraz większy i skuteczniejszy. Budzi to z oczywistych względów sympatię Zegarystów w stosunku do naszej Federacji. Wraz z nowymi wydziałami oraz środkami przeznaczonymi na edukację pojawiły się dla nas nowe możliwości - szkolenia fachowców od ekonomii oraz inżynierii. Pojawili się też pierwsi zagraniczni studenci, przede wszystkim z Włości - zazwyczaj biedniejsze krasnoludy, których nie stać było na edukację na przepełnionych uniwersytetach i akademiach Nurvandu.


IV. Industrializacja

Industrializacja przeprowadzona przez Stalowego Konsula jest największym programem gospodarczym w tej części świata - dźwięki młotów walących w kowadła słychać na terenie całej Federacji. Powstają nowe miejsca pracy, a wprowadzanie nowych technologii i rozwiązań w rolnictwie pozwala na oddelegowanie większej ilości ludzi do działalności rzemieślniczej. Zachodzą też poważne zmiany społeczne - coraz większa ilość ludności w kraju nie określa się już jako włościanie, ale właśnie jako robotnicy, rzemieślniczy czy inni wyrobnicy. Zyski z tej inwestycji są ogromne, ale jednocześnie budzi to pewne niezadowolenie wśród Stronnictwa Włościan.


-----
Unikom poza dotychczasowymi specjalistami może również szkolić specjalistów w inżynierii/ekonomii.
Dodaj sobie nowy dochód: Program industrializacji. Przynosi on co turę 200 sztuk złota dochodu i 450 towarów handlowych.
Poparcie i wpływy włościan spadają o jeden.